Giorgione (echte noame Giorgio Barbarelli), (Castelfranco Veneto, ca. 1476 - Venetië, 25 oktober 1510), was e kunstschilder uut d’Italioansche Hoogrenaissance in ’t begun van de 16ste êeuwe en êen van de belangrykste mêesters van de Venetioansche Schole.

Zelfportret

Je was e genioaln vernieuwer. Zelfs oudere schilders uut dien tyd, lik Giovanni Bellini, lietn under deur em beïnvloedn.

Je makte surtout weireldse schilderyen. Ze zyn poëtisch, lyrisch, en mysterieus, me schône figeurn in dromerige landschappn, die doen peizn an sommigte stikkn van Shakespeare.

Je was e tyd-en studiegenôot van Titiaan en z’hen makoar styf beïnvloed, woadeure dat ’t moeilik is van under werk uut dien tyd uut makoar t’houdn. D’r zyn doadeure mo zestien werkn die zeker van hem zyn.

Giorgione is jounk gestorvn, verzekers van de pest. Achter z’n dôod in 1510 volgde Titiaan z’n voorbeeld en je zou z’n ounvoltooide werkn ofgemakt hen.

Zyn belangrykste werkn

bewerkn
  • Oude vrouwe, ca.1502-1503, Galleria dell'Accademia, Venetië
  • ’t Ounweer (ca. 1508), Galleria dell'Accademia, Venetië
  • Landelikke fêeste, Musée du Louvre, Parys
  • De drie filosoofn ca. (1509), Kunsthistorisches Museum, Wenen
  • Sloapnde Venus (1508-1510) Gemäldegalerie Dresden