Jan van Eyck: verschil tussen versies

Jan van Eyck was êest hofschilder van de groaf van Holland, momoar noaachter diens dôod in 1425 vertrokt 'n no Brugge, woa dat 'n hofschilder en koamerhêre wierdwas van [[Filips den Goein]], de machtign [[Bourgondische ertoogn|hertog van Bourgondië]] die zot was van kunst. Direct achter z’n anstellinge in 1425 vertrokt 'n no [[Rysel]] woa da den hertog ton ’t liefste verblêef. Mo van 1430 blêeft 'n definitief in Brugge. Ol de schilderyen die zeker van em zyn, dateern uut de Brugsche periode.

Jan van Eyck makte surtout portrettn en religieuze thema’s.

't Werk ''Vint me rooie tulband'' is 't êeste portret in de kunstgeschiedenisse da rechte in d'oogn kykt. Doarom zoudt 't e zelfportret kunn zyn da vo de spegel gemakt is.

Je signeerde en dateerde z’nzyn werkn en da was ton nog nie gebrukelik. Soms zetteg't ie d’r ook z’n lyfspreuke by: ''als ich can''., Daen da bewyst oehoe zelfbewust dat 'n was.

’t Êeste schilderye da van emhem bewoard is gebleevn en ook ’t grotste is ’t in 1432 voltôoid retabel of altoarstik ''’t Lam Gods'' (Sint-Baafskathedroale in [[Gent]] ). 't Patriciërskoppel Jodocus Vydt en Elisabeth Borluut goavn ipdracht vo 't altoarstik van de zykapelle van de kathedroale te beschildern. Volgns 't ipschrift zou Jans broere Hubrecht ôok meegewerkt enhen an 't werk.

Jan van Eyck was styf g’interesseerd in de mens en de nateure en z’nzyn religieuze symboliek wyst ip z’nzyn uutgebreide kennisse, z'nzyn smoake en kritische zin.

Je was den êestn die d'olieverftechniek gebruukte en je beïnvloedde doamee de [[Venetioansche Schole (schilderkunst)|Venetioansche Schole]]. Je was e voorbeeld vor ol de grôte Vlamsche schilders van de 15e15ste en de 16e16stee êeuwe en je was de belangrykste schoakel in d'ountwikkelingeountwikkelienge van d'Europeesche schilderkunst.

{{commonscommonscat|Jan van Eyck}}

[[zh:揚·•范·•艾克]]