Alexander Poesjkin: verschil tussen versies

Een van de redens woarom dat de tsaar em nie rap amnestie wilde geevn was dat vele van de “dekabriesten”, zo genoemd omda ze in december 1825 in Sint-Peterburg de macht probeerdn te grypn, bekend stoundn as fans van Poesjkin. By veel van de samenzwèerders wierdn thuus gedichtn van Poesjkin gevoundn, me updrachtn geschreevn van Poesjkin zefs. Poesjkin schreef z’n mèesterwerkn, 't tonèelstik '''Boris Godoenov''' en de roman '''Jevgeni Onegin''' ip 't landgoed va z’n moeder, mo ze zyn mo vuuf joar loater gepubliceerd. Achter ’n petiesje van andere artiestn, mocht Poesjkin in 1826 eindelik in St. Petersburg kommn weunn. Je trouwdige met z’n èeuwige liefde Natalja Nikolajevna Gontsjarova, wierd makkers met ’n ander groot schryver, [[Nikolaj Gogol]], en sturtte em in ’t decadente leevn an ‘t keizerlik of.

 

 

In 't duel dat dorip volgde, raktn ze alletwêe geblesseerd. Alexander Poesjkin stierf twèe dagen loater. Z’n latste woordn woarn voe z’n vrouwe: “Zorg da ze je vergeetn. Go bachtn ip 't land weunn. Bluuf nog twèe joar rouwn en ertrouwt tons; met een betere vint.” 't Nieuws van Poesjkin zyn dood sloeg èel Rusland me verslageneid. De keizerlikke poliesje was zo benauwd voe relln en ipstand dan ze, voe 'n toeloop te vermyen, Poesjkins familie 't bevel gaavn voe de begravienge intiem in 'n klène kerke te doen. Z'n lichaam wierd, verre van elke stad, ip 't langoed van z'n moeder begraavn. Bykans elke stad in Rusland eet 'n monument voe Poesjkin, wor dichters up en af Poesjkins of under eign verzn kommn declameern, en zangers under versie van 'n Poesjkin gedicht ziengn. Er zyn Poesjkin museums in ounder mèer Moskou (z'n geboorteuus an de Arbat), in St. Petersburg, in Odessa, Boldino en Nizjni-Novgorod.