k
nog êen kapke
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
+ kaptjes |
k nog êen kapke |
||
Regel 3:
Een '''isoglosse''' of '''isofoon''' is e klêen, systemôatisch toalverschil tusschn dialectn die lik een grenze deur een toalgebied lôopt. Mêestol gôad et over een uutsproakverschil van nen bepoalde klank, soms beperkt tot bepoalde posities of bepoalde sôortn woordn. Dialectn weirn mêestol ingedêeld ip ground van isoglossn: ols dialectgrenze weird ot 't meugelik is nen ''isoglossnbundel'' genoomn, e pôar isoglossn die ip dezelste platse of styf dichte byêen loôpn, en ot da nie' goe meugelik is (deurdat er ter plekke dialectn hêel geleidelik in mekôar overgôan of isoglossn kriskras deurêen loôpn) weirt dikkels toch een bepoald' isoglosse ols grenze gekoozn.
Ne geleidelikn overgank is idder regel of uutzonderienge; isoglossn lôopn mêestol ollêne dichte in bundels byêen by nateurlike of lankdeurige polletieke grenzn. ’t Gebeur mêer da grenzn vloeiend zyn: der is e gebied
== Vôorbildn ==
|