Ze kwoamen van Koaneghem en ze wist'n van niët: verschil tussen versies

De vertellienge begunt ip 18 februoari 1402, den dag dad hertog [[Filips de Stoutn]] e bezoek briengt an [[Tielt]]. Os Filips de Stoutn, zyn toesproake ed g'houdn, legd baljuw Alexander Spierinck zyn êed van baljuw of. Achter dat den baljuw de woordn: 'Ik Alexander Spierinck zweire getrouwheid an den hertog, an zyn wettn en an de rechtn en vryheedn van die Stad' zei, wierd er zeevn daagn en zeevn nachtn gefêest in de stad Tielt. Hêel 't joar deure was de stad ip zyn gemak en bekwaam'n ze van de grotste ôorlogsellende dan z'achter de rugge haan. Ip 20 moarte 1403 krygt den baljuw binst een katsspel (den baljuw was een fameuzen katser) e glorieus gedacht. Ol moandn wierdn der zwoare misdryven gepleegd in Tielt en den baljuw haad er genoeg van. Je riêp uut dat y den êesten slichterik dat ie tegenkwam, ging kraakn...

 

 

Dien avond nog was Jan Vleminck ip weg no zyn huis in Tielt. Je was no Gent gewist, voe do kiekens en keuns te verkoopn, da was zyn beroep. 't Dunderde en bleksemde verschrikkelik, en je besloôt ê binn'weg te pakkn langs Koanegem, voe rapper thuus te zyn. Eêne ki voby Koanegem, kwamt Jan rechte vor ê streussche vint te stoan met ê zwarten mantl an. t'Was de moardenoare van de paster! "Wat zoek je?" riêp de moordenoare "Weg! Of je zyt'er gewist!" brulde't je. Vleminck sloeg ê kruus en begost te loopn, je zag nog dat de moordenoare êm volgde, moa datje ommenneki weg was. Vleminck liêp nog een endetje verder, mo viêl tonne nere nefferst een boam en viel in slape.