Ze kwoamen van Koaneghem en ze wist'n van niët: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 10:
Oendertusschen, ip 21 moarte 1403 liêp de paster va Koanegem no zyn kerke. De pastersmoarte aad em juste uutgezwoaid en em zyn nieuvn oêd ipgezet. De paster was nog mo juste uut huus of der kwam e streus gebouwde figeure uut de busseltjes gesproungn. J'aad e lange mantl an en e mes in zyn handn. De paster trachtteg' hem te kalmeern, moa de vent kende gêen genoade. Je smeet de paster ip de groend en stak 't mes in zyne rugge. "Verdoemme" schreeuwde de paster nog rap, moa bliês ol gauwe zynen latsten oasem uut. "Menêer de paster, menêer de paster." De pastersmoarte aad 'em g'hôord en liêp no 't lichoam van de vermorde gêestelikkn. De môordenoare aad ol zyn mes weeregetrokkn en was weere in 't duustr verdween'n. "Help, help, de paster is vermôord!" schreeuwde de pastersmoarte. Jacoba van Steeland, een trouwe kerkgangstr, kwam angelôopn en keekt ot de paster nog te reddn was, moar 't was te loate. De paster was dôod en de môordenoare was oentsnapt...
 
Dien avond nog was Jan Vleminck ip weg no zyn huishuus in Tielt. Je was no Gent gewist, voe dodoa kiekens en keuns te verkoopn, da was zyn beroep. 't Dunderde en bleksemde verschrikkelik, en je besloôtbeslôot êe binn'weg te pakkn langs Koanegem, voe rapper thuus te zyn. EêneÊene ki voby Koanegem, kwamt Jan rechte vor êe streussche vint te stoan met êe zwarten mantl an. t't Was de moardenoaremôordenoare van de paster! "WatWa zoek je?" riêpriep de moordenoaremôordenoare "Weg! Of je zyt' er gewist!" brulde't je. Vleminck sloeg êe kruus en begost te loopn, je zag nog dat de moordenoaremôordenoare êmem volgde, moa datjedat je ommenneki weg was. Vleminck liêpliep nog een endetje verder, mo viêlviel tonne nere nefferst een boambôom en viel in slape.
 
Die nuchtend wierd Vleminck wakker en wierd oemriengd deur êe hêleboel menschn roend êmem. J'erkende tusschen 't volk deden baljuw, soeverein Joris en de pastersmoarte. De soeverein was bezig met 't deurzoekn van de kabba van Vleminck, en olde êe bebloêdbebloed mes boovn. "Wa doet dadde in joene zak, Vleminck?" vroeg deden baljuw kwoad. "Ikke weetnweete van niêtniet!" antwoôrddeantwoordde Vleminck. "Moa wat doêndoen die vlekkn bloêdbloed tonne ip je veste?" "Ik weetnweete van niêtniet!" schreeuwde Vleminck. Moa deden baljuw was 't er zeekr van da Vleminck schuldig was en riêpriep: "Soldoatn, briengd êmem weg!" De soldoatn paktn êmem vaste en sleurdn êmem mee. Tegensputternd riêpriep Vleminck nog: "MeneerMenêer den baljuw, je moe me geloovn! '''Ik komm'nkomme van Koanegem en ik weetnweete van''' '''niêtniet'''!" DeDen baljuw geboarde dat' je nie hoôrdehôorde en liêpliep verder.
 
De volgenden dag, den 22 maart 1403, wierd Vleminck vô de rechtbank geslipt. Niettegenstoande de getuugenisse van de pastersmoarte en Jacoba van Steeland en een compatieus gesprek tusschenen Spierinck en Louis Vleminck (den oedste zeune van Vleminck) wierd Jan Vleminck terechtgesteld deur de doôdstraffe. Vleminck zoe'd ipgehangn wordn klokslag ten twoalven. Os Jan Vleminck an de galge stoend, zei'tje zyn latste wêns, die luudde ols vogt: "Beste burgers van Tielt, ik ben oenschuldig. En om da te bewyzn roep'ik weêke ip weêke, dag ip dag, eure ip eure, Alexander Spierinck op toet Gods Oôrdeel (Spierinck zoe tus over juuste één weêke stervn). Zorg goêd voe myn vrouwe en kienders, en bid voe myn ziêle. 'k vergeevn't junder, ik kommn van Koanegem en ik weetn van niêt." Den baljuw deed teêkn no den beul datje Vleminck moest iptrekkn. Vlemincks nekke brak niêt, moa je stikte. Ip den twoalvden klokslag bewoogt'je nie mê...