Lorke: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Forstbirdo (discuusjeblad | bydroagn)
Geen bewerkingssamenvatting
Forstbirdo (discuusjeblad | bydroagn)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 16:
'''Lorkn''' zyn [[konifeern]] uut 't [[Geslacht (biologie)|geslacht]] '''''Larix''''', in de [[Familie (biologie)|famielje]] van de pynboomachtign (''Pinaceae''). Gruujnde mêt ôogtn van 20 toe 45 meetrs,<ref>Rushforth 1986</ref> zyn ze inhêems in e grôot stik van 't frischre warmgemoatigde Nôordlik Oafroend, in lêeggeleegn gebienn in 't Nôordn en ooge in de bergn mêer no 't Zuudn. Lorkn zyn by de oovrêerschnde [[plantn]] in de reuzachtige tajgas of boreoale [[bus]]schn van [[Rusland]], [[Canada]] en Skandinoavje.
 
Aloewel datn e konifeere is, verliest e lorke zyn noaldn in den êrfst. De scheutn zyn "dimorf", mê langscheutn van typiesch 10–50 centimetrescentimeetres die verschillnde knoppn droagn, en kortscheutn van allêene mo 1–2 mm lank, mê mor êen knop. De bloarn zyn lik noaldn, 2–5 centimeetrs lank, têer. Ze stoan allêene, spiroalsgewyze geschikt ip de langscheutn, en in dichte groepn van 20–50 noaldn ip de kortscheutn. De noaldn wordn gilwe in den êrfst en de boom stoan kletse in de wientre.
 
Lorkekeegls stoan rechtip, zyn klêene, 1–9 cm lank, bruun-rypnd 5–8 moandn da ze bestoovn zyn; in oengevêer den êft van de sôortn zyn de schutblad-schubn lank en te ziene, in d' andre gevoln korte en weggestookn tusschn de zoadschubbn. De deze die tuusôorn in de nôordlikke streekn ên klindre keegles (1–3 cm) mê korte schutbloarn, mêer zuudlikke sôortn ên mêesta langre keegles (3–9 cm), dikkers mê uutgesnêen schutbloarn, mê de langste keegles en schutbloarn vôortgebrocht deur de de mêest zuudlikke sôortn, in den Himalaja.