Sint-Salvatorskateedroale: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 54:
De Sint-Salvatorskateedroale êt e hêele boel kunstwerkn, 'n antal ofkomstig uut de vernielde vôorgangre Sint-Donoas. Mêest in 't ooge spriengnd zyn de wandtapytn uut [[Brussel]], die deur Jasper van der Borcht in [[1731]] geweevn wierdn no 't vôorbeeld van de schilderynn van de Brusselsche schildre Jan van Orley. Zydre wierdn angekocht deur biskop Hendrik van Susteren vo Sint-Donoas.
Sint-Salvator bezit ook d' ôorsproenklikke schilderynn die lik kartons vo de wandtapytn wierdn gemakt. Vanuut 't kôor kut 't ôporsproenklik 17ste êewsche doksoal bewoenderd wordn woarby ook 't kateedroale-orgel 't vermeldn weird is. 't Beeld van God de Voadr centroal ip 't doksoal is van den and van Artus Quellinus de Jonge. De kateedroale bezit 17 doekn van Jacob van Oost. Doanoast istr ook werk anweezig van [[Rogier Van der Weyden]],
In de kerke angtr e petrèèt van de in 1127 vermôorde groave [[Karel den Goein|Koarl de Goejn]], ofkomstig uut de Sint-Donoaskateedroale.
In 't muuzeum-schatkoamre van de Sint-Salvatorskateedroal angt 't drieluuk "Marteldôod van Sint-Hippolytus". Dieric Bouts schilderde 't middn- en het rechtrpanêel, Hugo van der Goes 't lienkrpanêel. De "Kalvoarjeberg" van roend [[1380]] is êen van d' oedste schilderyn van Brugge.
{{Commonscat|Sint-Salvatorskathedraal}}
|