Vladslo (lied): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
nieuw blad: ''Vladslo'' (Vlazêle te plekke) is e numer van Willem Vermandere die goat over 't Duuts kerkof in Vlazêle en over olle Duutsche knechtn die doar esneuveld zyn. E begunt met oe sch... |
|||
Regel 3:
==De tekste==
:In ‘t Praetbos buiten Vladslo,
:van God en mens verlaten,
:ligt de jonge Peter Kollwitz,
:in een massagraf van soldaten
:en ik ken geen vrediger wereld,
:van roerlozer bomen,
:geen schoner kathedrale,
:om te bidden en om te dromen.
:
:Je mag er ook nootjes rapen,
:of stilletjes mediteren,
:als z’op uw rechter kake slaan
:moe’j de linkere ook presenteren
:daar komen soms kinders spelen
:en geliefden heel teder vrijen,
:want ‘t mos is daar zo zacht,
:om te slapen en om te schreien.
:
:Schaam je maar niet om je tranen,
:je mag daar ook nere knielen
:en prevel de dode namen
:van de dertigduizend zielen,
:ze kwamen uit Duitsland de moeders
:en de vaders in grote getallen,
:om zwijgend ‘t hoofd te schudden,
:‘ach mein Kind ist hier gefallen.’
:
:Voor al dat nutteloos sterven,
:al dat afgeknakt jong leven,
:waar is die God van den hemel,
:die ons hier vrede kan geven,
:waar zijn nu de dwaze officieren,
:al die leugens zo lelijk gelogen,
:niets dan versteende vaders
:en moeders diepe gebogen.
:
:In ‘t Praetbos buiten Vladslo,
:op dat massagraf van soldaten,
:staan nu [[Käthe Kollwitz]]’s beelden,
:van God en mens verlaten
:en ik ken geen heviger wereld,
:geen menselijker bede,
:dan die twee donkere stenen,
:die zo diepe schreien om vrede.
| |||