Baldr: verschil tussen versies

'''Baldr''' is de twidde zeune van [[Odin]] en [[Frigg]]. Der was gin schondre god die mêer geirn gezien werwierd danof Baldr. In de ''Poëtische [[Edda]]'' stoat der over em:

Zô'n twa schôons, da kan nie bluuvn, en azo was 't ook me Baldr. Ip een nacht kreegt y styf slichte droomn en je begost oengrust te wordn. Je vertelde da an z'n oedersouders, die omdan ze em styf gêêrn zaagn, drikt ol de Asen (de goodn die afstamden van Odin) t'ope riepn en der wer beslootn da Odin me z'n peird [[Sleipnir]] no den oenderweireld goenk ryen vo do te vroagn wa dan die droomn wildigen zegn. Do kwamt Odin te weetn dan ze dor ol olles greid an 't maakn woarn vo Baldr te oentvangn omdat y goenk vermôord wordn deur z'n blinde broere Höder.

Os ze da oorde liet Frigg 't vier en 't woater, 't yzer en ol d'andre ertsen, de stêenn en d'eirde, de boomn en ol de plantn, de ziektn en de vergiftn en ol de vierpôtige bêestn, de veugels en de worms zweirn dan ze Baldr noois zoenzoun kwoad doen. Ol d'Asen woarn content, mor omdan ze oltyd wel speelveugels woarn begostn ze me van olles no Baldr te smytn: ol under wapens, stêenn, noem mor ip, mo niet kost em zêer doen. Iedrêen voend da styf gêestig, behalve [[Loki]], die no Frigg goenk en vroeg of da echt olles en iederêen dien eed gezwoorn aataad. Frigg zei dorip van ja, behalve een styf joenk plantje, de mistelplante, da nog te joenk was vo een eed te zweirn. Loki zocht da plantje en makte der een pyle van. Die pyle gaft y an den blinden Höder en je zei dat y em ook e ki mocht amuseern lik ol d'andre en dat y ook e ki moest schietn no Baldr. Os de pyle em rakte vielt Baldr drikt dôod ip de groend. Olle pogingn vor em were levend te krygn an gin resultoat en ze maaktnmaktn der een styf schône begravinge van. Bist die begravinge stuuktege ook Nanna dôod en ze wier by em ip den brandstapel geleid, die [[Thor]] me z'n amer aanstakanstak. De dôod van BalderBaldr wier deur de Asen gezien ols een êeste têekn van de Ragnarök, den oendergank van de weireld.