Leon Spilliaert: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k robotvervangienge: (-Ostende +Ostende)
k sv 1.2
Regel 1:
'''Leon Spilliaert''' ([[Ostende (stad)|Ostende]], [[28 juli]] [[1881]] – [[Brussel]] [[23 november]] [[1946]]) was een [[West-Vloandern|West-Vlamsche]] kunstschilder en têkenoare.
==Leven==
In zyn puberteit sukkelde Leon Spilliaert me zyn gezoendeitgezoundeit. Je was styf gevoelig, een bitje weireldvrimde en ip z’n eigen. Zyn middeboare schoolschriftn stoendnstoundn al vul me schetsn, z’n têkentalent manifesteerde em ton al. J’ad ook een grôte passie vo literateure en filosofie, surtout vo de symbolistn [[Nietzsche]] en [[Schopenhauer]].
In 1899 was Spilliaert ingeschreven in de Academie vo Schône Kunstn in [[Brugge]] moar achter een poar moanden al geschrapt deur ziekte. J’ad last van astma.
In 1900 giengt’n tegoare me z’n voader noa de weireldtentôonstellienge in [[Parys]] en je kwaam doar in contact me ‘t werk van symbolische kunstnoars lik [[Gustav Klimt]], [[Jan Toorop]]…
In 1902 giengt’n in dienst by de Brusselse uutgever EdmondEdmound Deman, die em intoduceerde by z’n vriendn en zoaknreloaties. By Deman kwoamn d’r vele kunstnoars over de vloer. In da milieu voelde Spilliaert em thuus. Je wierd styf angemoedigd deur de dichter en kunstcriticus [[Emile Verhaeren]].
In 1907 gieng z’n gezoendeidgezoundeid styf achteruut. J’ad last van moagzweiren woadeure dat’n nie koste sloapn en azo giengt’n dikwils ’s nachts wandeln in Ostende. De melancholische beeldn van ’t sloapende Ostende zyn verwerkt in zyn werkn. In die periode et ’n ook vele zelfportrettn gemakt.
Spilliaert weunde de latste tien joar van zyn leven in Brussel. J'is doar ook gestorvn (angina pectoris), moa je ligt begroavn in Ostende.