Roesschaert: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Tbc (discuusjeblad | bydroagn)
bofartikel (om onze goede artikels in één verzameling te krijgen)
k sv 1.2
Regel 1:
'''Roesschaert''' was een kwelgêest die ’t gemunt ad ip de [[Blanknberge]]noars en surtout ip de visschers. De Blanknbergsche [[sage]] vertôont vele gelykenisse met de [[Antwerpn|Antwerpsche]] [[Lange Wapper]] die in de [[Schelde]] verblêef, oenderounder verschillnde gedoantes verschêen en die ’t gêestig voendvound van menschn te kwelln en zelfs loate wandeloars te wurgn.
 
Vroeger addn al de Blanknbergsche visschers een lapnoame en da was de schuld van Roesschaert.
==Sage==
In de joarn 1700 en zovele stoendstound ôostwoarts in ’t middn van de de Blanknbergsche duunn een klêen vervalln uzetje dêels in out en dêels in stêen, me [[blaffeteure|blaffeteurn]] die nôois oopngiengn. Niemand durfdege ’s nachts langs dat uzetje passeern en zelfs binst den dag maktegen ze een kruus vo d’r langs te goan. In dat uzetje weundege d’r een toverekse, een lêlyk, oud, vuul wuuf, die d’r ’t grotste plezier in voendvound van menschn te betovern. Die schrik blêef deurn tout ip zekern dag, ip de twiddn dag van de sprokkelmoand (februoari) 1791, een geweldige storm losbrak. De boarn van de zêe woarn zo grôot da ze te zien woarn tout in [[Uutkerke]]. De schoa an de klêne visschersuzetjes was enorm en ook ’t uzetje van d’ekse was hêlegans verwoest en ze lag oenderounder ’t puun begroavn. Vaneigns was iederêen blye en ze zoengn en danstn tout loate in de nacht. Den volgndn dag giengn ze kykn en ip de plekke woa dat uzetje stoendstound liept er een oendje me belletjes roendround z’n nekke. ’t Wierd alsan moa grotter en grotter en ’t riep: ''roes, roes, roes''. En azo krêeg ’t de noame “Roesschaert”. En iederêen was overtuugd dat d’ekse eur veranderd ad in een bêeste.
 
==Ploageryen==
Van ton of vertôonde Roesschaert em oenderounder verschillnde gedoantes middn de Blanknbergsche bevolkienge en surtout oenderounder de visschers. Den oendound veranderde e ki in een katte, ton in een ezel, een kind, een vuuloop, een wandelnde tunne… en dikwyls ook in een visscher. Vandoar dat ’n deur niemand te verkenn was. D’r was moar êen twadde: je kost de noame “God“ nie uutspreekn. In plekke van “in Godsnoame” zeit’n alsan “in potsnoame”.
’t Woaren surtout de visschers die gepest wierdn deur Roesschaert en doarom addn ze een emelste schrik van em os ze giengn voarn. Tout dat er een vint beweirde dat ’n een ende koste stelln an de kracht van Roesschaert deur em oenschoadelik te moakn. De Blanknbergsche bevolkienge was zyn beschermer styf dankboar. Vo van de kwelgêest bevryd te geroakn was ’t absoluut nôodzoakelik van noame te verandern. Da gebeurde binst een eigenoardige “doopplechtigeid”. Den oudstn visscher makte den dopelienk hêlegans zwart en gôot een kloefe me zêewoater in z’n oanzichte binst dat ’n doopverzn ipzei:
 
Regel 32:
*P. De Bruyne: Pee Majutte
*Pieter De Bruyne: Kaps
*FlorimondFlorimound De Bruyne: ’t Ratje
*Theophiel De Bruyne : Den Platten
*Augustin De Bruyne: Wullevint
Regel 45:
*Jozef Van Heetvelde: (voader): Seven Jupeird
*Jozef Van Heetvelde: (zeune): Kwik
*FlorimondFlorimound Van Heetvelde: De Beintjes
*Van Heetvelde (voader van Louis): Djanne’s
*August Wittevrongel: Gusten Puupe
Regel 95:
*Cornelis Huys: Korno
*? Huys: Pion
*FlorimondFlorimound De Coninck: Den Beir (of Menekke)
*Bernard De Coninck: Bertje van Toaters
*Pieter De Coninck: Pietje Faite (of Pietje Face)
*FlorimondFlorimound Arents : Schele Mussche
*Thomas Van Wulpen : Schele Tone