Roesschaert: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k corr |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 3:
Vroeger addn al de Blanknbergsche visschers een lapnoame en da was de schuld van Roesschaert.
==Sage==
In de joarn 1700 en zovele stound ôostwoarts in ’t middn van de de Blanknbergsche duunn een klêen vervalln uzetje dêels in out en dêels in stêen, me [[blaffeteure|blaffeteurn]] die nôois oopngiengn. Niemand durfdege ’s nachts langs dat uzetje passeern en zelfs binst den dag maktegen ze een kruus vo d’r langs te goan. In dat uzetje weundege d’r een toverekse, een lêlyk, oud, vuul wuuf, die d’r ’t grotste plezier in vound van menschn te betovern. Die schrik blêef deurn tout ip zekern dag, ip de twiddn dag van de sprokkelmoand (februoari) 1791, een geweldige storm losbrak. De boarn van de zêe woarn zo grôot da ze te zien woarn tout in [[Uutkerke]]. De schoa an de klêne visschersuzetjes was enorm en ook ’t uzetje van d’ekse was hêlegans verwoest en ze lag ounder ’t puun begroavn. Vaneigns was iederêen blye en ze
==Ploageryen==
Van ton of vertôonde Roesschaert em ounder verschillnde gedoantes middn de Blanknbergsche bevolkienge en surtout ounder de visschers. Den ound veranderde e ki in een katte, ton in een ezel, een kind, een vuuloop, een wandelnde tunne… en dikwyls ook in een visscher. Vandoar dat ’n deur niemand te verkenn was. D’r was moar êen twadde: je kost de noame “God“ nie uutspreekn. In plekke van “in Godsnoame” zeit’n alsan “in potsnoame”.
’t Woaren surtout de visschers die gepest wierdn deur Roesschaert en doarom addn ze een emelste schrik van em os ze giengn voarn. Tout dat er een vint beweirde dat ’n een ende koste stelln an de kracht van Roesschaert deur em
::Ik doop u,
|