Francesco Petrarca: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 17:
Gelêerdn<ref>Lik J. H. Plumb, in zyn boek ''The Italian Renaissance'',</ref> benoadrukkn da Petrarca zyn brief <ref name=AMV>[http://petrarch.petersadlon.com/read_letters.html?s=pet17.html Familiares 4.1] vertoald deur Morris Bishop, vermeld in Plumb.</ref><ref>[http://links.jstor.org/sici?sici=0030-8129(199310)108%3A5%3C1050%3APATPOF%3E2.0.CO%3B2-H JSTOR: Petrarch at the Peak of Fame]</ref> an Dionigi 'n ipvallend "moderne" oedienge lat zien van schôoneidsbelleevienge van 't landschap en y wordt nog oltyd gêrn vermeld in boekn of tydschriftn gewyd an 't bergbeklemn.
==E proevertje <ref> In 't Westvlams êrtoald deur e [[Gebruker:Forstbirdo|Busveugle]] </ref> ==
=== Sonnet 227 ===
{|
! [http://it.wikisource.org/wiki/Canzoniere_%28Rerum_vulgarium_fragmenta%29/Aura_che_quelle_chiome_bionde_et_crespe Oorsproenklyke tekste.]
!
|-
|
Aura che quelle chiome bionde et crespe<br>
cercondi et movi, et se’ mossa da loro,<br>
soavemente, et spargi quel dolce oro,<br>
et poi ’l raccogli, e ’n bei nodi il rincrespe,<br>
<br>
tu stai nelli occhi ond’amorose vespe<br>
mi pungon sí, che ’nfin qua il sento et ploro,<br>
et vacillando cerco il mio thesoro,<br>
come animal che spesso adombre e ’ncespe:<br>
<br>
ch’or me ’l par ritrovar, et or m’accorgo<br>
ch’i’ ne son lunge, or mi sollievo or caggio,<br>
ch’or quel ch’i’ bramo, or quel ch’è vero scorgo.<br>
<br>
Aër felice, col bel vivo raggio<br>
rimanti; et tu corrente et chiaro gorgo,<br>
ché non poss’io cangiar teco vïaggio?<br>
|valign=top|
Brieze die deur da krulnd oar zo bloend,<br>
koerst en droajt en zeive wordt bewoogn,<br>
en ton verwoajt ‘t peur goedn vermoogn,<br>
achtre daj ‘t schôone in ‘n optje woend,<br>
<br>
gy strêelt ‘t kopje da scherpe steekn zoend<br>
die ‘m in ‘t êrte giengn, ja da dejn die oogn,<br>
zo fel en diepe da me troan nie kun droogn,<br>
‘k zoekn me schat, ‘k struukln, dooln roend:<br>
<br>
nu is ‘t lik da’k eur vienn, nôoit word ‘k grust, <br>
weere is ze verre, tonne schynt da ‘k ze woen,<br>
somtyds ên ‘k oope, mo bluuv ‘k zoendre rust. <br>
<br>
gelukkige lucht, gif stroaln die me leevn doen<br>
och kloare woatreloope goed toch vo de dust,<br>
ku’k nie me lot verwissln mê dadde va’ joen?<br>
|}
{{Commonscat|Francesco Petrarca}}
{{DEFAULTSORT:Petrarca, Francesco}}
| |||