Okhotsk: verschil tussen versies

In [[1714]] zoend Peetr de Grôotn 'n antal scheepsbowrs nor Okhotsk vo rappr toegank te kunn krygn no 't boent van Kamtsjatka. In [[1715]] bowdn ze de "Vostok" en in [[1716]]–[[1717|17]] zilde Kozma Sokolov drmee no Kamtjatka. Vo de vôgnde 145 joar was Okhotsk de belangrykste zêe-oavn ip de Stille Oseoane, en wastr e verbiendienge no Kamtsjatka en andre kuste-needrzettiengn. In [[1731]] wierd de Siebeeriesche Leegre-Vlôote ier ipgericht. In [[1736]] wierd Okhotsk twêe myln stroomofpwoars verplatst nor e stik land by de moendienge van de Okhota, en de ''ostrog'' (versterkienge) wierd 'n echtn oavn. De twêe ekspediesjes van Vitus Bering ([[1725]]–[[1729]] en [[1733]]–[[1742]]) brochtn veele volk nodoa en d' êeste gelêerdn en ervoarn zilrs. Vandoa wierdr nogaa bygebowd. In 1742 woarn dr 57 gebown, 45 andre gebown in de "vestegienge van d' ekspediesje" van Bering en acht scheepn in den oavn. Anton de Vieira, van Portugeesche ofkomste (zeune van e Joodsche voadre en e Kristlikke moedre), was e zeekre tyd goeverneur van de stad. Van [[1737]] toe [[1837]] wastr e zoet-ziedery verschillnde myln westlik lanst de kuste die joarliks 14–36 tonn vôortbrocht. In [[1827]] werktn dr 150 banneliengn en apeupri 100 woakrs en ipzichtrs. Bering zyn menschn voenn weirdevulle zêe-ottrs ten ôostn van Kamtsjatka. Boent-joagrs giengn van eiland nor eiland no d' Aleutn-Eilandn. 't Boent wierd weeregebrocht nor Okhotsk en vervoerd no 't binneland, mêesta vo verkocht te wordn an de Chieneezn in Kyakhta. De Russiesch-Ameriekoansche Kompanie wierd gesticht in [[1799]] mê vo boazies Okhotsk. Da brocht veele geld ip. In [[1822]] rangschikte den Ienglsche reizigr KappetingKappieting John Cochrane Okhotsk juuste achtre Barnaul lik de schôonste, prooprste en angenoamste stad diedn in [[Siebeerje]] gezien ad. Teminstn vanof 1715 was 't duudlik da Okhotsk nie zo goed geleegn was. Boovnip de slichte weegn in 't binneland was ook den oavn mo poovre en deur 't kort gruujsezoen en 't gebrek an bowland most 't voedsl ingevoerd wordn. Roend [[1750]] woarn dr mo 37 boere-famieljes en 'n antal Jakoetn-vêeoedrs. Dr woarn zo winnig beikn in 't gebied da vrêcht-peirdn somtyds mostn oenofgeloan weergezoenn wordn no Yakutsk. Den oavn was ysvry van meie toe novembre mo 't zil-sezoen was mo vier moandn van juni toe septembre. De stad was gebowd ip e smolle landtoenge die de moendiengn van de twêe rievien oemslôot. Den oavn binn de landtoenge was grôot, mo driekart drvan was e slykvlakte by lêeg woatre. Grôote scheepn kostn de pier mo kruusschn by 'n inkommnd of uutgoand oog ty en zilscheepn mostn somtyds doagn wachtn voadat de wiend in de zjuuste richtienge wilde bloazn. Deur 't ys ipgeslootn woatre binst 't smeltn in de lente oovrstroomde dikkers de stad (20 kêers van [[1723]] toe [[1813]]), lik of da ook d' ooge brandienge deej by e poar geleegneedn. In [[1810]] makte d' Okhota, zyn moendienge verstopt mêt ys, e niew kanoal deur de landtoenge en zoendrde de stad of. In [[1815]] wierd de stad verplatst no de landtoenge ten ôostn van den oavn-uutgank. De marsjandieze most nu ofgeloan wordn en verplatst oovre den oavn mê bôotjes. Omdat de oavn oendiepe was most de Jakoetn woadn mê loadiengn van 't strange no de boatjes. Zoêt woatre most hoald wordn van twêe en 'n oave myle verre. De marsjandieze kost nie lanst de Kukhtui-Rieviere gebrocht wordn omdatr doa moerassn woarn. [[Ofbeeldienge:Ohotsk.jpg|thumb|Okhotsk in [[1857]].]]