Ienglsche lêege-geleegn beukebusschn: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 8:
Te nôordn, westn en zuudwestn ligt de glykoardige ekostreeke van de kêltiesche loofbusschn, die 't grotste stik van de Britsche Eilandn oovrdekt. Voddre zyn dr nog twêe ekostreekn die undre bevienn an de zuudwestlikke en nôordwestlikke bôordn van [[Ierland]] en de nôordwestlikke bôordn van [[Schotland]] (de nôord-atlantiesche natte gemienglde busschn), en lanst de Schotsche grenze (de Kaledôoniesche busschn). Dr wordt anveird da hêel die eilandngroep ôorsproenklik bebust was, mêt allêene 't uutrste nôordn van nateure [[koniefeern]]bus. Oovre 't Kanoal is d' ekostreeke van de [[gemienglde busschn by d' Atlantiesche Oseoane]] in nôordlik [[Vrankryk]]e en de Lêege landn.
't Verschil tusschn d' Ienglsche lêege-geleegn beukebusschn en de Kêltiesche loofbusschn ligt in 't feit da zuud-ôostlik Iengland in verglykienge droogre en warmdre is, en topogroafiesch lêegre geleegn. Geeoloogiesch istr e bitje verschil deur d' oovrêerschienge van koalk in die ekostreeke, en da de zogenoamde "Tees-Exe lyne", die 't eiland verdêelt in e seediementèèr zuud-ôostn, in e meetamorfiesch en vuulkoaniesch nôord-westn. Pertanks was de WWF-indêelienge vorofgegoan deur die van de Hoengoarsche bioloog Miklos Udvardy, die 't grotste sik van de Britsche eilandn a bekeekn lik êen biogeogroafiesche êeneid in 't ''Palaearctis'', en die 't anduude lik "Britsche Eilandn" <ref> {{en}} Udvardy, M.D.F. 1975 : A Classification of the Biogeographical Provinces of the World, ''International Union for the Conservation of Nature'' (IUCN), ''Occasional Paper No. 18'', Morges, Switzerland</ref>.
==Zied ook noa==
| |||