Remi Drieux, ofte in e gelatyniseerde versie Remigius Driutius, (Volkerinkove, 1518 of 1519 - Brugge 12 meie 1594) wos e Vlamsche gêestelykke, bisschop va Lêeuwardn en derachtr bisschop van Brugge.

Remigius Driutius (Remi Drieux)

Familje, jeugd en begun van zyn religieuze carrière

bewerkn

Remi Drieux was de zeune van Remi Drieux senior en Katherina Fenaerts, je wos den oudstn van neegn kinders. De familje Drieux wos e redelyk rykke familje die ol sedert generoasjes gevestigd wos in Volkerinkove in de kasselry Kassel. Zynne nounkel wos de jezuïet Michel Drieux, docteur in de rechtn en de stichtr van't Driutiuscollege in Leuvn. Zyn betoovrgrôotvoader wos Jacques Drieux, "chevalier de Jérusalem", die begroavn ligt tegoare me zyn wuuf in't kôor van de kerke van Ruuscheure.

Toendat 'n elve wos kreeg 'm ol de kerkelyke tonsure. In oktober 1535 begoest 'm me zyn universitaire studies in Leuvn. Je weunde der by zyn noenkel, die ton kanselier wos van d'universityt, in't loatere Driutiuscollege. Je volgde ôok lesse an't Collegium Trilingue. In 1538 kreegtie zyn mêesterstitel en in 1542 licencioat in de beyde rechtn. E joar derachter kreeg tie zyn priesterweydienge. Van 1538 tout 1544 doceerde ie filosofie in't Leliecollege en vanaf 1544 wos tie professor burgerlyk recht en kanunnik vande Sent-Pieterskerke. Je wos ton nog mo vuufentwentig joar oud.

Round 1555 wierd ie kanunnik van de kathedroale va Koameryk en moakte de bisschop va Koameryk Robert de Croÿ em tot zyn officioal en dus zynne belangrykste medewerkr, me als residensjeplekke Brussel. In 1556 wierd ie deekn van't Sent-Jacobskapittel in Leuvn en in 1557 benoemde de Spoansche keunienk Filips II em tot kerkelyk roadsman inde Grôote Road van Mecheln, e funksje die em twoalf joar gienk uutoefen'n. In 1558 wierd ie ôok nog proost van't Ouze-Lieve-Vrouwekapittel in Brugge.

Bisschop van Lêeuwardn

bewerkn

Ip 15 moarte 1560 wierd ie ip veurdracht van kardinoal Granvelle deur Filips II benoemd tout bisschop van Lêeuwardn, mo zounder dat 'm tout bisschop wierd geweyd. 't Bisdom Lêeuwardn wos ton mo juuste ingesteld ip vroage van Filips II vo de kettery ('t protestantisme) in de Nôordelyke Nederlandn te bekampn, mo vele succes zo 't plan nie èn. Drieux wierd in die funksje bevestigd ip 8 oest 1561 deur paus Pius IV. Je anvèirde den ipdracht wel, achter vele andriengn van Granvelle, mo nie mè hêel me zyn goeste. Je koest gêen Fries koutn en de opdracht wos verre van zyn vertrouwde oumgeevienge die in Leuven-Brussel-Mechelen lag. 't Felle verzet van de Stoatn van Friesland en van de Friessche geestelykeyd verhinderde zyn installoasje lyk bisschop. Je bleef ton mo vodder in Mecheln actief en èit nôois boas gewist in zyn bisdom. Terbyst brak de Reformoasje deure in Friesland. In 1566 wierd de Sent-Vituskerke (die ton de ôofdkerke wos van't bisdom Lêeuwardn) zelfs geattaqueerd byst de beeldnstorm. Drieux wierd ip 15 september 1569 in Lêeuwardn ip papier 'ipgevolgd' deur Cuneris Petri, die wel êenigstn tyd in Lêeuwardn actief wos, mo toch zo moet'n vluchtn vo de gevolgn vande Reformoasje.

Bisschop van Brugge

bewerkn

Mo ol vree rappe was ter e nieuwe opportuunityt vo Remi Drieux, achter de dôod van den êestn bisschop van Brugge, Pieter De Corte, in 1567. Ol in november 1568 (dus nog byst zyn officiëlle dienste in Lêeuwardn) wierd Drieux deur Filips II angesteld lyk nieuwn bisschop van Brugge, wa bevestigd wierd deur de paus ip 16 september 1569. In november van da joar wierd ie in Mecheln tout bisschop geweyd en in december wierd 'm in Brugge ingehuldigd. Zyn woapnspreuke wos: Spes mea Christus ("Christus es myn hope").

In de moeilyke tydn van den Tachtigjoarign Oorloge die derachter kwoamn, speeldigde Drieux e belangryke rolle in de polletiek van de streke. In 1574 wostem, ounder de Spoansche landvôogd Luis de Zúñiga y Requesens, êen van de vôorstanders van oovrleg me 't rebelleerende Nôorden, wa da leydde tout ounderandeliengen in Breda. Mo in 1575 zag tie gêen iplossienge mêer in oovrleg me Willem van Oranje en wos tie verzekers gêen vôorstandr vande Pacificoasje van Gent. In 1577 oundertêekende em de Unie van Brussel en wierd ie lyk gezant van de Stoatn-Generoal na landvôogd Juan van Ôostnryk gezoundn.

Byst dat 'm ziek wos reisde em ip 24 oktober 1577 na Gent vo der in de Stoatn van't Groafschap Vloandern ip te roepn vo fidêele te bluuvn an't katholieke gelôof en an't wettelyk gezag van keunienk Filips II. E poar doagn derachtr wierd ie tegoare me and're ofgevoardigdn, in't gevang gesmeetn byst den de ipstand van de Gentsche calvinistn. De noaste vier joar zat ie in't prisong. Achter de persôonlyke intervensje van Willem van Oranje wierd ie na Dendermounde getransfereerd. Je kwam uutendelyk vry ip 15 oest 1581. Ne koest wel nie were na Brugge omda 't stad ôok e calvinistisch bestuur ad gekreegn. Pas in 1584, achter zeevn joar gedwongn weg te zyn, zo tie ounder de beschermienge van de ton iprukkende landvôogd Alexander Farnese zyn bisdom ipnieuw kunn'n bestiern.

Achtr zyn werekeern in Brugge mochte Drieux ip 29 november 1584 in de kapittelzoale vande kathedroale de relikwie van't Illige Bloed ountvangn, die da byst den ipstand van de Geuzn deur Juan Perez de Malvenda vanof september 1578 verstopt wos in't uus van zyn schôonbroere, de protestantssche scheepn Jacques de Chantraine dit Broucsault, omda ter by em nie geplunderd wierd. Vanaf ton moeide Drieux em nie mêe me de polletiek en gienk em zyn eign ollene mo beezigoudn me 't gêestelyk welzyn van zyn bisdom. Ne zorgde ounder and're vo 't weydn van tientalln pasters vo de oopnstoande plekkn die der gekommn woarn deur de Reformoasje in te vulln. Je trok ôok vele ip visitoasje na de boerebuutn woa da de kerkelyke organizoasje vele gelydn ad ounder de Reformoasje. Ne stierf ip 12 meie 1594 in Brugge. In zyn testament dee tie e grôote schenkienge an't Driutiuscollege van Leuvn.